! ! ! K Z G D A N C E C R E W ! ! ! Poppin`& Lockin` W latach 80-tych kiedy taniec uliczny kiedy stawał się bardzo popularny, media często używały nieprawidłowej nazwy "breakdancing" jako parasola pod którym kryły się wszystkie streetdance'owe style tańca które widzieli na oczy. Wielu ludzi nie widziało co było w obrębie tych stylów, istniejących odmiennych subkultur, każdej z własnymi tożsamościami. Breakdancing albo bardziej poprawnie b-boying ma swoje korzenie na wschodnim wybrzeżu USA i mocno ulegał wpływowi break beat'ów i hiphop'u. Termin funk syles wymyślono po to, by dać temu co się pod tym kryje własną tożsamośc i odzielić od hiphop'u. Popping, locking i boogaloo są to style stworzone na zachodnim wybrzeżu USA podczas Ery Funk'u i podczas gdy te style były adoptowane w hiphopowych ruchach. Wymyślono to po to aby korzenie tego tańca mialy być wciąż uznawane jako czysty funk. Więc dlatego termin FUNK STYLES. Poppin` (Boogaloo) W późnych latach siedemdziesiątych (ok. roku 1975-77) grupa taneczna występująca pod nazwą Electric Boogaloos przyczyniła się do powstania odłamu tańca Popping, głównie za sprawą swojego występu w telewizyjnym show pt. Soul Train. Założyciel grupy, Sam Salomon wymyślił zestaw ruchów i układów, które ewoluowały do dzisiejszego stylu zwanego popping i boogaloo. Salomon wykrzykiwał słowo pop za każdym razem gdy napinał swoje mięśnie, a następnie zaczynał tańczyć swój styl, nazwany później właśnie poppingiem. Inne style istniejące dużo wcześniej, jak np. robot miały wiele cech wspólnych z poppingiem, istniały jakby niezależnie od siebie, w różnych miejscach zachodniego wybrzeża USA. Dlatego trudno jednoznacznie stwierdzić autorstwo i przypisać popping do wyłącznie jednej grupy. Media przyczyniły się do popularyzacji poppingu poprzez liczne programy i filmy, jak np. Breakin, ale spowodowały też spore zamieszanie terminologiczne, przyklejając poppingowi etykietkę „breakdance”. Swój duży wkład w rozwój tego stylu miał również Michael Jackson. Jego słynne ruchy robot i moonwalk to nic innego jak elementy poppingu. Ruchy te wykorzystywane były w tym stylu dużo wcześniej i znane były pod nazwami floating i backslide. Oficjalnie uznawane rodzaje ruchów w poppingu: Air posing, Crazy Legs, Ding, Scarecrow, Stopping, Animation, Cobra, Hitting, Snaking, Strutting, Boogaloo, Dime, Puppet, Spiderman, Ticking, Bopping, Floating/Gil, Robot, Sticking, Tutting, Centipede, Filmore, Saccin, Strobing, Waving. Lockin` (Campbellocking) Nazwa pochodzi od Dona Campbella, który w późnych latach 60tych wypracował własny styl poprzez zastosowanie różnego rodzaju ruchów wywodzących się z tańca ulicznego (przede wszystkim znanych jako Lock z ang. Blokada, zamknięcie). Pierwszy zespół ruchów Lock powstał przez przypadek, gdy Campbell podczas jednego z występów próbował robić Funky Robota. Spontaniczne, nietypowe i mechaniczne ruchy wywołały wśród publiczności salwy śmiechu, na co Campbell zareagował zastygnięciem i wskazywaniem palcem na poszczególne osoby. Wkrótce Don zaczął takie zatrzymania stosować specjalnie w swoich pokazach i szybko zyskały one dużą popularność. W latach siedemdziesiątych taniec Campbellocking, nazwany skrótowo po prostu Locking przerodził się w osobny ruch grup tanecznych. Najbardziej znaczącym wydarzeniem było utworzenie przez Campbella zespołu The Lockers oraz otwarcie fundacji promującej ten styl tańca, a także towarzyszącą mu modę. |